Albert Vataj

Është ngritur në qytetin e Shkodrës një vepër e veçantë dhe shumë sinjifikative arti. Në kuadër të 100-vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë dhe krijimit të FA Shqiptare, paraditen e datës 24 nëntor, Ministria e Mbrojtjes në bashkëpunim me bashkinë e qytetit të Shkodrës zhvilluan aktivitetin për projektin “Në shërbim të hapësirave publike”. Ky projekt është mbështetur nga Pen State University, Neë York Academy of Arts, Ministria e Mbrojtjes dhe Bashkia Shkodër. Të pranishëm në këtë aktivitet ishin: kryetarja e Kuvendit të Shqipërisë, znj. Jozefina Topalli, ministri i Mbrojtjes, z. Arben Imami, kryetari i bashkisë Shkodër, z. Lorenc Luka, prefektja e qarkut, znj. Voltana Ademi, zëvendësministri i Mbrojtjes, z. Ekrem Spahiu, përfaqësues nga zyra e OSBE, deputetë, gjeneralë, si dhe shumë banorë të qytetit të Shkodrës. Aktiviteti ka nisur në sheshin para bashkisë së qytetit, ku pas ekzekutimit nga Orkestra Frymore e FA të Himnit Kombëtar të Shqipërisë, fjalën e hapjes e mbajti k

Alfred Lela Në bardhezinë e përgjithshme, a ka vend për ndërhyrje? Kjo mund të ishte një prej kureshtive lindur pas pyetje-përgjigjeve mes gazetares Rudina Xhunga dhe akademikut Rexhep Qosja. Bardhezi, sa me totalitarizmat e pyetjeve, ashtu dhe përmes atyre të përgjigjeve. Një pyetje e këtij lloji, për shembull, ishte ‘i kujt është 100-vjetori, i Ismail Qemalit apo i Ahmet Zogut?” Atyre që janë të vëmendshëm ndaj medias mund t’ju kujtohet një intervistë e kryetarit të Bashkisë së Vlorës, Shpëtim Gjika, në revistën ‘Java’, me lajtmotivin ‘Pavarësia është e Vlorës, jo e Burgajetit”. Duket sikur Profesor Qosja u thirr në studion e Xhungës për të gardhuar me akademizëm dhe autoritet, që në fakt u kthye në totalitarizëm, mosrehatinë e përgjithshme të së majtës me ridimensionimin e figurave të paragjykuara e të cunguara nga historiografia komuniste. Nëse kërkohet ridimensionimi i Ahmet Zogut, kjo nuk ka pse merret si përpjekje që paralelisht shoqërohet me fundosjen e Ismail Qem

Ardian Ndreca Procesi dhe vetë ideja e çmitizimit, në sensin e vet hermeneutik, përcillet historikisht prej Etënve bollandista të shekullit XVII deri tek interpretimi bashkëkohorë i Rudolf Bultmann (1884-1976), i cili e trajton çmitizimin (Entmythologisierung) si nji proces purifikues që lejon spikatjen e mesazhit fillestar dhe origjinal të nji teksti. Çmitizimi apo demitizimi ec përkrah me mitizimin. Dikund në shkrimet e tija Mircea (Mirça) Eliade kujton sesi në nji katund rumun kishte ndeshë ende gjallë personazhet e nji historie mitike që ndërkaq kishin humbë çdo lidhje me ngjarjen në fjalë, e cila trajtohej si e pamvarun prej protagonistave. Historianët, ata seriozët, çmitizojnë tue ndërtue, pse kanë intuitë, metodë të vlertë shkencore dhe talent. Ata jo seriozët çmitizojnë tue shkatrrue, pse në vend të intuitës kanë teorema, në vend të metodës dinamike kanë vetëm struktura nocionale, në vend të talentit kanë thjesht nji titull. E kemi pa edhe kohët e fundit sesi nji hi