Albert Vataj

Shkrimtari Ylljet Aliçka është vlerësuar me Çmimin Kombëtar Letrar ne Shqiperi “Penda e Argjendë ”, për veprën e tij “Valsi i lumturisë”, në gjininë e romanit. Ndërkohë, ministrja e Kulturës e Shqipërisë, Mirela Kumbaro-Furxhi, ka paralajmëruar se nga viti i ardhshëm nuk do të ndahen çmime në shumë gjini por të jepet vetëm një çmim për veprën letare më të mirë shqipe të vitit, që do të përzgjidhet nga një juri kritike profesioniste, e pavarur nga zyrtarët e Ministrisë. Ministria e Kulturës e Shqipërisë ka mbajtur sot ceremoninë e ndarjes së çmimeve kombëtare letrare 2012. Veprat fituese të Çmimeve Letrare “Penda e argjendtë” për vitin 2012 janë ndarë në tetë kategori. Fitues i çmimit “Penda e argjendtë” për romanin në vitin 2012 është shpallur autori Ylljet Aliçka për botimin “Valsi i lumturisë” . Ylljet Aliçka duke pranuar çmimin  Ky çmim i është dhënë me arsyetimin për ironinë e spikatur dhe përsosjen e saj deri në grotesk dhe imazhet e gja

Ndue Ukaj “Nga të gjitha gjërat e vlefshme, që njeriu s’i ka marrë dhuratë nga natyra, por e ka shpikur vetë, librat janë shpikja më e vlefshme”, shkruante nobelisti i letërsisë, shkrimtari Herman Hesse. Nëse ndalemi dhe analizojmë historinë e zhvillimit të bashkësisë njerëzore, qoftë atë të largëtën, qoftë edhe ma të afërmen, s’ka se si të mos pajtohemi me këtë mendim. Libri është zgjatim i kujtesës, thoshte një shkrimtar tjetër i madh, argjentinasi Huse Luis Borges. E pikërisht në këtë këndvështrim, e vlerësoj librin e Don Lush Gjergjit, “Dashuria që nuk vdes - Të mëdhenjtë e shekullit XX“, një libër që ndihmon në zgjatimin dhe ripërtëritjen e kujtesës dhe për ma tepër, një libër që ndihmon në luftimin e harresës. Libri përfshin personalitete të shquara të shekullit XX dhe vjen si jehonë e zërave të përvuajtur që ngadhënjyen përballë kohëve plotë mynxyra e tmerre. Nën trysninë e katrahurës së luftërave, diktaturës, shtypjes, varfërisë dhe padr

Mark SIMONI Një libër shumë më i vjetër se bukinisti plak që e shiste, qe i djegur në njërin cep. Nuk e di se nga cczjarr qe bërë ashtu,   por gjithësesi ai libër kishte qenë me fat mbasi pati shpëtuar disi. Mu kujtua se zjarri i ka rënë shpesh në qafë librit dhe gjërave të tjera që kanë lidhje me dijet. Dhe për dreq dy zjarre më kujtuan Kinën dhe një tjetër, krejt i ngjashëm me ta, (dhe që padyshim buronte po nga e njejta psikozë), më ktheu në qytetin tim të lindjes. Ideatori i Murit kinez, Perandori i Parë Shi Huang Ti, përpara se të fillonte punën për atë vepër, donte të ndalte historinë. Dhe që historia të niste pikërisht nga vetë Ai. Për të realizuar këtë ambicie i duhej medoemos që të mos egzistonin në kujtesën e njerëzve tremijë vite kronologji kineze me Perandorin e Verdhë dhe Chuang Tzu, Konfucin dhe Lau Tzu. Dhe për këtë mallkimi ra mbi librat e të gjashtë mbretërive të tij. U zhbi e u djeg, e bë shkrumb ccdo fletë libri, u vranë kronikanët, u varën në kryqëz