Albert Vataj

Xhon Loku (John Locke) u lind më 29 gusht 1632 në Vrington, në rrethinat e Bristolit. Pasi ndoqi një formim klasik dhe filologjik në Westerminster School të Londrës, studioi mes të tjerash filozofinë dhe shkencat e natyrës në Oksford, pastaj mjekësinë, dhe fitoi më 1658 diplomën e Bachelor of Arts. Duke filluar nga viti 1662, dha mësim filozofinë, retorikën dhe greqishten. I nxitur shumë nga filozofia moderne e Dekartit, Loku u dha me pasion gjithashtu ndaj shkencave të reja të natyrës, me nxitjen e kimistit Robert Bojl dhe të mjekut Tomas Sidenham. Më 1667, u vendos në Londër, në Exeter House, si mjek dhe sekretar i Entoni Eshli Kuperit, konti i ardhshëm i Shaftsbërit, familja e të cilit ishte shumë e lidhur me të. Nën ndikimin e Kuperit dhe të vetë përvojave të tij në jetën politike, Loku braktisi pozicionet e tij roajaliste dhe konservatore, për t'u bërë ithtar i një shteti kushtetues. Ai jetoi në Francë nga viti 1675 deri më 1679, pastaj u kthye në Londër, ku qëndroi

Xhorxh Berkli (George Berkeley), djali i një pronari tokash, u lind më 12 mars 1685 në Kilkeni në jugperëndim të Irlandës.Në moshën pesëmbëdhjetëvjeçare filloi të studionte në Trinity College të Dublinit teologjinë, filozofinë, logjikën, matematikën dhe gjuhët. Pasioni i tij për filozofinë vërtetohet nga Ditari filozofik i tij, mbajtur gjatë dy viteve të fundit të studimeve dhe që përmban pothuaj nëntëqind shënime dhe vërejtje. Ai mori më 1707 gradën magisterartium, pak kohë para se të bëhej prift. Berkli dha mësim deri më 1713 në Trinity College. Të gjitha veprat e tij më të rëndësishme filozofike u botuan, kur nuk i kishte mbushur ende të tridhjetat. Vepra e tij e parë, Sprovë për një teori të re te vizionit, 1709, përmban themelet e teorisë së tij të perceptimit. Më 1710 u botua Traktat mbi parimet e njohjes njerëzore. Më 1713 botohet vepra e tij e tretë e madhe, Tre dialogë midis Hilasit dhe Filonusit, një ilustrim i tezave të tij të paraqitura më përpara, vepër që u bë shum

Zenoni i Citionit (Zenoni i Ri)        Zenoni - i thirrur gjithashtu Zenoni i Ri (Greq: Ζήνων ὁ Κιτιεύς, Zēnōn ho Kitieŭs), për ta dalluar nga Zenon Plaku ose Zenoni i Elesë (rreth 490-430 para Jezu Krishtit), nxënës i Parmenidit dhe filozof i shkollës eleate - u lind rreth vitit 335 para Jezu Krishtit në Cition (i quajtur ndryshe Citium), në ishullin e Qipros. Ai jetoi në Athinë duke filluar nga viti 312 deri në vitin 311 para Jezu Krishtit, duke studiuar, mes të tjerash, filozofinë e cinikëve dhe të platonikëve; aty themeloi rreth vitit 300 para Jezu Krishtit shkollën e vet, të quajtur "Portika", nga stoa poikile, portiku i pikturuar i Agorës nën të cilin mblidhte nxënësit e tij. Aty dha mësim pothuaj për dvzet vjet, deri kur vdiq, rreth vitit 264 para Jezu Krishtit. Ashtu si perfaqësuesit e tjerë të mëvonshëm të shkollës së tij, ai i dha fund vetë jetës. Ne zotërojmë veçse copëza nga shkrimet e shumta të Zenonit. Shkolla vazhdoi deri në mesin e shekullit III të er

Nga Albert VATAJ Dosjet e Sigurimit të Shtetit dhe regjimi i Enver Hoxhës kanë risjellë në skenën politike shqiptare konfrontime dhe përplasje. Sërish kjo ka shërbyer si “mollë sherri” dhe një dinamikë e re e gjallërimit të betejës mes palëve politike. Jashtë kësaj vorbulle është përfshirë dhe shkrimtari shqiptar Ismail Kadare. Ai është përplasur me historianin dhe politikanin Paskal Milo. Ky i fundit e ka akuzuar atë si shërbëtor të regjimit dhe Enver Hoxhës, deklaratë kjo që vjen pas asaj të bërë në Pezë që në thelb përmbledh një vlerësim për diktatorin e fundit komunist. Gjithashtu në Kuvend Kryeministrit i kanë treguar teserën e tij të anëtarit PPSH-së. Sakaq Shqipëria e gjen vetën nën retë e zeza të debateve mbi komunizmin dhe veprimtarinë famëkeqe të Sigurimit të Shtetit.   Rikthehet sërish në konturimin e gjenerimit të politikbërjes shqiptare hapja e dosjeve të Sigurimit të Shtetit. Yshtjen për t’u bërë katalizator i një klime jostabile politike, dosjet e Siguri