Albert Vataj

Bekim Fehmiu, pa dyshim aktori deri më tash më i famshëm shqiptar, që në vitin 1968, në kohën kur luante rolin e Uliksit në filmin me po   të njëjtin emër, mblidhte rreth ekraneve të RAI-s (Radiotelevizionit Italian) jo më pak se 16.6 milionë shikues (wikipedia gjermanisht, "Die Odyssee"), iu kthye Penelopës që e priste në Itakë, por s'iu kthye dot Kosovës që e donte, sikur s'dinte t’ia shprehte dashurinë. Edhe ai e donte shumë Kosovën sa Uliksi Penelopën, aq sa për dashurinë e tij të madhe sakrifikoi edhe dashurinë e tij profesionale të quajtur skenë, aktrim. Në vitin 1987, në vitet e furtunës millosheviqiane kundër Kosovës dhe shqiptarëve, aktori i famshëm i teatrit dhe i filmit, i pari aktor nga hapësirat e ish-Jugosllavisë që kishte depërtuar në Hollywud, Bekim Fehmiu, në shenjë proteste ndaj padrejtësive që i bëheshin popullit të tij la skenën e filmit e teatrit për t'u mbyllur në vete si i ngujuari në Kullën e Ngujimit, si i vetëdënuari që e kish

Shkrimtari turk, Orhan Pamuk, që është fitues i Çmimit Nobel për Letërsi në vitin 2006, është dekoruar me Legjionin e Nderit, që është mirënjohja më e lartë franceze. “Përkundër të gjitha mirënjohjeve zyrtare, ai mbetet një shkrimtar i avangardës dhe një rinovues i përhershëm”, theksoi ministrja franceze e Kulturës, Aurelie Filippetti, gjatë pritjes së shkrimtarit veprat e të cilit janë shitur në më shumë se 11 milionë ekzemplarë. “Liria e stilit tuaj përputhet në mënyrë të përkryer me liritë e njeriut... Ju, që kurrë nuk kishit mëdyshje, qoftë edhe atëherë kur rrezikonit të mbeteshit i vetmuar, për t’u ngritur kundër harresës dhe heshtjes historike”, shtoi ajo. Pamuk (60) është një ndër intelektualët e pakët turq që në vitin 2005 pranuan ekzistimin e gjenocidit turk ndaj armenëve. Është përndjekur disa herë nga gjykatat e Turqisë, e pas shpërnguljes në SHBA, në vitin 2007 - ku jeton edhe sot - ekstremistët turq e kërcënuan me vdekje. Veprat e tij janë ndër më të shiturat në

“SHBA ka qëndruar me ju për 100 vjet dhe do qëndrojë me ju edhe për 100 vjet të tjera” ka qenë ky mesazhi i sekretares amerikane Hillari Klinton drejtuar shqiptarëve nga foltorja e parlamentit shqiptar. “Jam këtu në këtë takim të rëndësishëm me historinë tuaj, për t’u thënë se SHBA do qëndrojmë me ju edhe për 100 vjet të tjera bashkë”- ka qenë ky mesazhi i sekretares amerikane Hillari Klinton drejtuar shqiptarëve nga foltorja e parlamentit shqiptar. Duke shprehur mirënjohjen që iu bashkua festimeve të jubileut të 100 të pavarësisë së Shqipërisë, Klinton vlerësoi lidhjet dhe miqësinë mes dy vendeve dhe popujve. Ajo citoi të gjitha arritjet e Shqipërisë në këto 100 vite dhe tha se sot shqiptarët kanë shumë për të festuar. “Teksa isha ulur në karrige dhe duke parë po mendoja për vëshirësitë tuaja, pushtimet, diktaturën, është e pabesueshme që Shqipëria jo shumë kohë më parë Shqipëria ishte vendi më i ilozuar. Nuk kishin liritë dhe shumë shqiptarë ikën për të kërkuar

Filozofi Paul Kurtz është mbiquajtur me shumë emra të pakëndshëm gjatë karrierës së tij të gjatë, përfshirë edhe “Mendimtar i lirë satanik” dhe “prishës i rrezikshëm i mendjeve të reja”. Por emri që disa nga kritikët e tij e konsideronin si më të rrezikshmin, ishte më i vlerësuari prej tij. Ata e quanin humanist laik. “Ju mund të më quani skeptik, jotiest, ateist, agnostik, agnostik ateist, por emri më i mirë është humanist laik. Unë kam një filozofi, një pikëpamje, dhe e shpreh atë”, – tha Kurtz, kampioni i shkencës dhe përbuzës i fesë dhe të mbinatyrshmes, për “Associated Press” rreth një vit më parë. Kurtz, lider i fuqishëm i lëvizjes së humanizmit laik që konsideron si vlerat më të larta lirinë njerëzore dhe krijimtarinë, vdiq më 20 tetor në shtëpinë e tij në Amherst, N.Y, në moshën 86- vjeçare. Kurtz dha mësime filozofie në State University of Ney York nëBuffalopër 26 vjet, por nuk e mbante filozofinë në një kullë fildishi. Si admirues i pragmatistit John Dewey, ai “do

Padyshim, është moment i shënuar, vizita në Shqipëri e sekretares amerikane te shtetit,   por vizita e zonjës Hillary Clinton është ngjarje historike, e përveçse e bukur shumë emocionuese. Sot, në këtë dite, në këtë vit, e nderuar zonjë, në këtë jubile, vizita juaj është edhe lumturi, është edhe privilegj për ne Shqiptarët. Përvjetorët janë gjithmonë te rëndësishëm, ky është edhe me   i veçanti, dhe si i tillë ai festohet me mikun, me atë që të gjendet ne dite të mirë e të vështirë, festohet me miqtë e mëdhenj, me miqtë e jetës. Vendi juaj është miku i madh i shqiptarëve, ju personalisht zonjë, jeni për ne shqiptarët mike shumë e çmuar dhe e veçantë e jona. Celebrojmë 100-vjetorin e shtetit, i cili ndoshta nuk do ishte sot, apo nuk do kishte këtë moshë, nëse Presidenti Wilson nuk do kishte ngritur zërin në një moment vendimtar për ekzistencën tonë. Sot të gjithë shqiptarët, kudo ku jetojnë, janë të lirë, e   festojnë 100-vjetorin, çka mbase nuk do kishte qenë e mundur nëse