Stefan Cvajg, pena shkëlqimtare e korifeut të letërsisëste
Përvjetori i tragjizmit të 23 shkurtit të vitit 1942 Nga Albert Vataj E pashoqe ishte ajo penë, kushtruese rrapëllima e atij shpirti, fatale, të mbramët e frymës së tij. Stefan Cvajg mbamendet në dëshirimin e ëndjes për të bukurën, si vetanaku i shkëlqimimit që rrezëlliti dielli i tij nëpër terrin dhe kthinat tinzare ku strukeshin tutet djajt e perëndishëm të letërsisë. Me yshtjen e tij rrëfimtar, ai kapërtheu tonalitetet e të gjithë ngjyresave që sendërtonin jetësoren e ndërkohjeve të ndryshta të atyre mendjeve që amshuan me gjenialitetin e tyne. Të gjitha bukuritë që përmbushën një vullnesë hyjnore të njeriut në bashkëjetesën e tij me vetveten dhe botën, nuk mund të zhbëheshin pa u ndeshur me qëndismat e jashtëzakonshme, me të cilat Stefan Cvajg thuri individualitete dhe karaktere që do të vezullonin nga kjo bërthamë shndritëse rrëfimtare. Në kërkim të botëve të trazuara që daltuan me kujdes memorien e qytetërimit dhe mprehën me zemëratën e zjarrtë të rrufeve majat e ku