Albert Vataj

Ideja e Shqipërisë europiane, si frymë historike dhe realitet, në një dialog të rrallë mes Ambasadorit të Bashkimit Europian në Shqipëri, Ettore Sequi, dhe shkrimtarit më të njohur shqiptar, Ismail Kadare. Shkëmbim përsiatjesh mes shkrimtarit dhe diplomatit se si ky përcaktim dhe kuptimshmëria e tij ndryshuan në kohë. Cili ishte dhe është ndikimi i idesë së Shqipërisë europiane në politikën, shoqërinë dhe kulturën shqiptare? Dialogu mes Ismail Kadaresë dhe Ambasadorit Sequi është i pari i llojit të një kolane që do të publikohet në median e shkruar, ideuar nga Delegacioni i Bashkimit Europian në Shqipëri, ku shkrimtarë, filozofë, analistë, artistë ndajnë me Ambasadorin e Bashkimit Europian dhe me publikun shqiptar vizionin e tyre mbi procesin e integrimit europian të Shqipërisë. Ambasadori Sequi: Zoti Kadare, ju falënderoj shumë që pranuat të jeni pjesë e kësaj iniciative ku Ambasadori i Bashkimit Europian po vendos një dialog të hapur me disa nga përfaqësuesit e

Yllka Selita Këngëtari kosovar Shkëlzen Jetishi, apo, siç e njohim të gjithë, Xeni, do të jetë një nga dhjetë këngëtarët që do të performojnë sot, në natën e parë të Festivalit të Këngës Popullore të organizuar nga Radio Televizioni Shqiptar. Përveç këngës tejet të njohur gjakovare “Dil një herë moj vajzë e bukur”, Xeni do të këndojë edhe një krijim të ri, të cilin, siç u shpreh edhe vetë në një intervistë të dhënë për gazetën “Koha Jonë”, ka menduar që të ketë edhe pak nga Shqipëria e Mesme, pjesë e pandarë e repertorit të artistit, edhe nga Gjakova e tij e dashur. Ju i keni munguar për një periudhë kohe skenave shqiptare, dhe tani ju shohim në Festivalin e Këngës Popullore Qytetare, si lindi ky bashkëpunim me TVSh? Po në fakt e pranova këtë ftesë pasi, do të zhvillohet në kuadër të 100-vjetorit të Pavarësisë së Shqipëri, aq më tepër nga një institucion i rëndësishëm siç është Radio Televizioni Shqiptar. Gjithçka është menduar dhe punuar me shumë seriozitet duke fillua

Sot, regjistrimi dhe ridëgjimi disa herë i muzikës është pjesë e jetës së përditshme. Por 125 vite më parë kjo ishte diçka e bujshme. Emil Berliner, i cili emigroi drejt Amerikës kur ishte një djalë i ri, e regjistroi shpikjen e tij nën emrin „Gramafon“ në zyrën e licensave në 26 shtator të vitit 1887. Sistemi i tij me disk ishte një përmirësim i gramafonit cilindrik me dyll, shpikur më 1877-ën. Gramafoni Pajisja funksiononte me një disk regjistrues, i cili fillimisht ishte prej zinku. Për të dëgjuar regjistrimin në diskun, një gjilpërë çeliku lëvizte mbi sipërfaqen e tij. Volumi amplifikohej përmes një hinke të gjatë metalike. Fillimisht gramafoni vihej në funksion nga lëvizja e një doreze manivelë, më vonë u përdor një mekanizëm elastik, aq rezistent sa të mbante deri në fund të regjistrimit.

Kjo është ekspozita e parë në Gjermani, e cila përqendrohen në anën e errët të romantizmit dhe trashëgiminë e saj, më së qarti në veprat e vonshme të simbolistëve dhe surrealistëve. Më se 200 eksponate janë dëshmi të mahnitjes që e kanë ndier shumë artistë ndaj errësirës, fshehtësisë dhe së ligës. Përveç veprave të shkëlqyeshme të vetë muzeut, janë ekspozuar edhe vepra të huazuara nga Prada, Luvri, Instituti Artistik i Çikagos dhe nga Muzeu D'Orsi. Veprat e Gojës, Johan Hajnrih Fislit, Uilliam Blejkut, Teodor Zherikosë, Ezhen Delakorës dhe Kaspar David Fridrihut tregojnë një frymë më ndryshe të romantizmit, i cili e kishte pushtuar Evropën në fund të shekullit të 18-të. Në shekullin 20 drejtimin e njëjtë e kanë vazhduar Dali, Magrit, Paul Klej dhe Maks Ernst. Veprat e tyre bëjnë fjalë për vetminë dhe melankolinë, pasionin dhe vdekjen, mahnitjen me horror dhe për mungesën e arsyeshmërisë së ëndrrave. Shumë drejtime artistike të prezantuara këtu rrjedhin nga besimi i tundur n