Albert Vataj

Fajësime reciproke, neglizhencë, mungesë transparence - trajtimi i veprave të artit të zbuluara në Mynih, në pronësi të Cornelius Gurlitt, janë kthyer në një çështje me karakter politik. Reinhard Nemetz-it i duhet të dëgjojë shumë kritika këto ditë: prokurori i përgjithshëm i Augsburgut është aktualisht në qendër të rastit Gurlitt. Këshilli Qendror i Hebrenjve në Gjermani kërkon një sqarim të hollësishëm të çështjes. Kongresi Ndërkombëtar Hebre (WJC) kërkon që çështja të trajtohet në nivelin më të lartë politik dhe jo nga një prokuror. "Kalorës në breg" nga Max Liebermann 310 piktura do t'i ofrohen së shpejti për rikthim Cornelius Gurlitt nga prokuroria e Augsburgut. Pikërisht ato të cilat pa asnjë dyshim i përkasin Gurlitt, tha për DW prokurori Reinhard Nemetz: "Vepra, të cilat p.sh. janë punuar dhe nënshkruar nga pjesëtarë të familjes." Retrospektivë: hetimet për veprat e artit "Çifti" nga Hans Christoph Në shtator 2010 Cornelius Gur

Pasi u largua nga vendi i tij i lindjes Iraku dhe u vendos në Gjermani, Raid Yousif iu përkushtua karrierës së tij muzikore. Pavarësisht pengesave, ai ka si synim të hyjë në një terren të ri. Nën regjimet represive artistët aktivë në politikë apo kritikët e artit kërcënohen dhe vihen shpesh nën mbikqyrje. Një shembull tipik është protesta feministe e grupit rus Pussy Riot, të cilat u dënuan me burgim për sjellje huliganiste pas një performance në një kishë. Por në disa pjesë të botës sjellje të tilla dënohen më ashpër se sa me një dënim me burgim. Në Lindjen e Mesme, për shembull, dënimi me vdekje mund të jepet për shkelje ndaj fesë, duke e lënë mërgimin si të vetmen mundësi për shumë kritikë arti si të qeverisë edhe të kishës. Raid Yousif, i cili bën muzik arabe pop, është vetëm një shembull. Kompozitori dhe producenti nga Iraku Al Azzawi, i cili jeton në Berlin vuri në dukje se, përgjithësisht, muzika pop në Irak është politikisht neutrale. Yousif nuk bënte përjashtim nga rr

Behar Gjoka Petro Marko, mjeshtër i poezisë, gazetar rebel, njeriu i burgosur dhe gjithmonë i lirë, që në radhë të parë është prozator i madh; me një kontribut të vyer në lavrimin e romanit. Portretizimi i figurës unike të Markos, vjen qartazi edhe në pohimin e Ali Aliut, kur shprehet: … janë të rrallë ata shkrimtarë që kanë mundur të ruajnë aq me konsekuencë dhe fanatizëm dinjitetin e krijuesit dhe të njeriut, të arrijë sintezën harmonike të njeriut dhe të artistit ashtu siç ka mundur të shquhet Petro Markoja në këtë plan. (1990: 158), në librin Kërkime. Paraqitja e shkrimtarit, me dy romanet e parë Hasta la vista dhe Qyteti i fundit në vitet '60 shënoi një kthesë të jashtëzakonshme në historikun e romanit shqiptar, madje në distancë kohore, mundet të thuhet, me bindje dhe argument, se librat e tij hodhën themelet këtij zhanri, sidomos në rrugën e shkrimit bashkëkohor të letrave shqipe. Në shkrimin e romaneve, megjithatë spikatet si pakkush tjetër, në trajtimi

Austriakët do të vazhdojnë angazhimin e tyre me investime për zhvillimin e qytetit të Shkodrës dhe rajonit verior të Shqipërisë. Prej afro 20 vjetësh, shteti austriak ka investuar disa miliona euro për përmirësimin e imazhit dhe të ekonomisë së kësaj zone, si një nga më të prapambeturat në shkallë vendi. Ky investim vjen si rezultat i marëdhënieve bilaterale të Austrisë me Shqipërinë, shumëvjeçare, e cila po konkretizohet me një bashkëpunim afatgjatë në disa fusha të rëndësishme. Lista e projekteve të qeverisë austriake për të mbështetur financiarisht Shqipërinë gjatë këtyre viteve, konsiston dhe përbëhet nga shumë sektorë të domosdoshëm dhe jetikë për zonat veriore dhe banorët e tyre si energjitikë, infrastrukturë, miniera, ujësjellës-kanalizime etj. Investime të vazhdueshme ka patur edhe nga mjaft agjensi me emër dhe donatorë të ndryshëm austriakë edhe në shëndetësi, turizëm, arsim-kulturë, bujqësi, etj., duke përfshirë këtu edhe zonat rurale kryesisht ato malore, të cilat p

100-vjetori/ Petro Marko kujtohet sot në Bibliotekën Kombëtare Petro Marko, një prej personazheve më të njohura të letërsisë shqipe, do të kujtohet sot përmes një aktiviteti, me rastin e 100-vjetorit të lindjes në Bibliotekën Kombëtare. Ai lindi më 25 nëntor 1913 në Dhërmi të Himarës dhe u nda nga jeta në vitin 1991. Jeta e tij duket interesante para vitit 1944, ku i riu Petro angazhohet të jetë pjesë aktive e jetës publicistike të kohës, më pas i bashkohet Luftës së Dytë Botërore. Pas një takimi me Migjenin më 1937-n, ai niset për në Athinë e më pas merr anijen për në Francë, Marsejë; anija i ra përreth Mesdheut (Izmir, Xhafa, Aleksandri, Tripoli). Mbërrin në Marsejë dhe gjen në Paris,  Llazar Fundon  e Ali Kelmendin. Bashkohet me vullnetarët e brigadës “Garibaldi” në Spanjë, shkon për në Kuintanar de la Republica. Merr pjesë në Mbledhjen e Shkrimtarëve Antifashistë në Valencia, ku ishin dhe  Ernest Heminguej ,  Pablo Neruda etj. Pas kthimit në Shqipëri, ai

Aleksandër Çipa Në qershor të vitit 2004, ndërsa Safo Marko më dhuronte librin e Petro Markos “Intervistë me vetveten (Retë dhe gurët)”, me dedikimin: “Aleksandrit, birit të Bregut, dhe birit të Lefterit zemër-zjarr, bashkudhëtar në art me Arianitën dhe Madun, fëmijët e Petros, luftëtar i Lirisë dhe poet i Bregut”, më ishte bërë edhe më i rëndë pengu për “borxhin” që vendlindja jonë, Bregdeti i Himarës, i ka këtij burri me emër të përjetshëm. Shkrimtari dhe gazetari Petro Marko është unik në përvojën dhe historinë e gazetarisë së Mesdheut. Një reporter lufte dhe luftëtar, ndoshta ndër të parët në historinë e shtypit shqiptar. Kjo nuk është përmendur ndonjëherë në tekstet dhe memuaret tona për publicistikën. Ka edhe shumë gjëra të tjera të papërmendura për një kontribut dhe investim të ndershëm shqiptarësie në jetën e shkuar të Petro Markos. Por tashmë kur ai ka fituar përjetësinë dhe brezat dhe bashkëkohësit e tij jetojnë kohën e shkurtër të jetës së tyre, ndërgjegjj