Albert Vataj

Këto rreshta janë përshtypje dhe jo sentenca. Gjykoj i nisur nga aq sa kam mundur të lexoj prej poezisë së sotme shqiptare, pasi njohja e tërësishme e saj më është e pamundur. Nuk do të flas për poetët me stazh të gjatë, që sot lëpijnë atë që pështynë në vitet para '90-ës. Gjithçka më poshtë vlen për poetët e rinj shqiptarë, prej të cilëve pritet turbullimi i ujrave, por edhe për ata që ishin dhe mbeten të përjashtuar prej sofrës së klaneve që iu përshtatën nomenklaturës së re. Sipas meje poezia e sotme shqiptare është në krizë të thellë. Sidoqoftë ajo nuk është e vetmuar në sëmundjet e saj. Edhe poezia evropiane nuk pëlcet nga shëndeti. Por unë do të veçoja sindromat e përbashkëta që kryesisht i kanë larguar ato nga lexuesi: temat e trajtuara pak interesante si dhe mënyrën e paqartë e alkimiste me të cilën ndërtohet figuracioni, që vështirësojnë komunikimin e poezisë me lexuesin e gjerë, duke e trasformuar atë në ushqim shpirtëror të patretshëm. Veç këtyre p

Hip-hop ka një të kaluar të mirënjohur – duke nisur që nga fillimet e guximshme në 1970 në New York dhe deri sa arriti një influencë në muzikën pop. Ky lloj stili shpesh është bashkuar me popin indian i dëgjuar në radio. Mihalj "Miki" Kekenj është violinist i parë në një orkestër rajonale gjermane të njohur si orkestra simfonike Bergische, që ndodhet në qytetet Remsheid dhe Solingen. Ai luan si violinë e parë, një instrument që është luajtur në familjen e tij për breza me radhë. Kekenj ka luajtur që kur ishte gjashtë vjeç, por kjo është vetëm njëra anë e muzikës së tij. Ai është gjithashtu dhe një rreper dhe prodhues i hip-hop-it, por Miki ka një aftësi të veçantë për të kombinuar klasiken dhe rrep-in në një skenë. Grupi rrep “Public Enemy” Interpretuesi thotë se e zbuloi rrap-in në moshën 12 vjeçare, kur ai bleu albumin e tij të parë, "Frika nga planeti i zi," nga legjendari i “Public Enemy”, i cili ishte një nga hipopistët e New York-ut. Ky album ish

Pjeter Bogdani, eshte korifeu i kultures shqiptare. Ai, me jeten e tij te flijueme ne altarin e idealeve kombetar, fetare e kulturore, si dhe me veprimtarine e bujshme ne sherbim te plot ndaj atdheut, eshte aureola e letersise shqipe, e kultures dhe gjuhes shqipe, por edhe e identitetit shqiptar. Gjate ketyre viteve, eshte ba tmerresisht pak per te, per njohjen e vepres se tij, si dhe per botimin e vepres se tij. Thjesht, ky eshte nje turp kombetar. Keto dite, kam rilexue vepren e Luigj Marlekajt, "Pjeter Bogdani e Shqipnia e kohes se tij", nje veper kapitale per me njofte kete korife te kultures shqipe, por edhe me kontekstin kohor kur jetoi dhe veproi Bogdani. Kjo veper, e pasun me nje mori dokumentash te dores se pare, flet me faktografi per gjendjen e kombit shqiptar nen pushtimin osman dhe eshte nje thesar i vertet kulturor. Te mos harrojme, se, Bogdani me guximin e tij, u ba "ai qe nuk len kete vend te bahet turk"-thoshin sundimtaret osman. Duh