Albert Vataj

Marlon Dino për vitet 2008, 2010 dhe 2013 është shpallur nga revista “Dance Europe” si “Balerini më i mirë në botë” Marlon Dino Kur u regjistrua në Shkollën e Baletit në Tiranë në vitin 1991, Shqipëria sapo kishte hyrë në një proces ndryshimesh të mëdha, në një tranzicion demokratik që zgjoi tek popullata dhe sidomos tek të rinjtë shpresë dhe kurajo për një jetë më të mirë. Pas përfundimit të shkollës, Marlon Dino, interpretoi si protagonist tek “Arrëthyesi”, një prezantim që u duatrokit gjatë në qendrën kulturore të rinisë në Tiranë dhe që bindi profesorët dhe bashkëmoshatarët e tij se ai ishte në “vendin e duhur” me përzgjedhjen e profesionit të balerinit. Dy prindërit e tij Gita dhe Bashkimi, ishin inspiruesit dhe mbështetësit konkretë të projekteve për të ardhmen, në udhën plot sfida të baletit. Por determinuese ishte këmbëngulja e Marlonit, orët e gjata të përgatitjes fizike dhe profesionale, leximet e literaturës për mjeshtrinë e lëvizjeve dhe figurave, përthithja e përv

Një punë voluminoze kërkimore historike përfundon në një roman tërheqës. Shkrimtarja shqiptare Anila Wilms i sjell publikut gjerman historinë e Shqipërisë së viteve 20-të. Në një sallë të Universitetit të Essenit, shkrimtarja Anila Wilms lexon me elegancë e finesë nga libri i saj. Flokët e gjatë e të zinj i hedh pas, si për t'u përqëndruar për t'iu qasur një kapitulli tjetër. Salla dëgjon me vemendje, e tërhequr nga thjeshtësia dhe vërtetësia e interpretimit, por edhe nga stili i gjallë i rrëfimit. Romani nis si përrallë, si mister, me vrasjen e pazakontë të dy shtetasve amerikanë në urën e Dolit në rrugën e veriut dhe vjen duke u futur dhe u shpalosur gjithnjë e më shumë në ngjarjet historike të një periudhe të veçantë të historisë së Shqipërisë të gjysmës së parë të viteve 20-të të shekullit të kaluar. Anila Wilms me organizatorin e leximit Bodo Gudjons nga shoqata e Miqësisë Gjermani-Shqipëri Me librin „Das albanische Öl, oder Mord auf der Straße des Nordens“, në

Shumë e adhuronin atë si një ikonë të feminizmit, por Doris Lessing e konsideronte veten si rrëfyese. Ajo ndërlidhte eksperiencën e jetuar me ngjarje të historisë botërore. Ajo vdiq të dielën në moshën 94 vjeçare. Doris Lessing lindi në 22 Tetor 1919 ne Kermanshah në Persi (Irani i sotëm). Doris May Tayler (emri i vajzërisë) kishte prindër që e njihnin mirë përvojën e Luftës së Parë Botërore: Babai i saj, një oficer i superfuqisë koloniale britanike, gati u vra nga një copë granate dhe humbi një këmbë. Nëna, një infermiere, u njoh me të në një spital të Londrës, ku ai ishte vendosur për shërim pas operacionit të këmbës. Fëmijëri dhe rini me peripeci Familja u zhvendos në vitin 1925 në koloninë britanike në Rodezinë jugore (Zimbabven e sotme), ku mbante një fermë misri. Një jetë e vështirë me shumë mungesa për shkrimtaren e ardhshme. Lessing nuk pati një fëmijëri të lumtur. Me nënën kishte një marrëdhënie të vështirë, të përcaktuar nga grindjet e përditshme. Shoqërinë në të cilin

Gjetja e 1400 veprave të artit në Mynih ka rindezur debatin për veprat e artit me rëndësi botërore të blera në kohën e nazistëve. Historiani Ralph Jentsch shpjegon për DW se si mund të rikuperohen gabimet e së shkuarës. Në foto, Ralph Jentsch "Me dëshirë nuk do të lëshoja nga dora asgjë", thotë zotëruesi i thesarit të veprave të artit në Mynih, Cornelius Gurlitt për revistën gjermane "Spiegel" duke i hedhur poshtë të gjitha akuzat ndaj tij. Ai thotë se 1400 veprat e artit janë blerë nga babai i tij, tregtar veprash arti, Hildebrand Gurlitt konform ligjit. Ralph Jentsch studiuesi i historisë së artit flet në intervistë me Deutsche Wellen për refuzimin që Gurlitt i bëri akuzave për shkelje ligjore, dhe publikimit të veprave në internet. DW: Qeveria gjermane ka publikuar veprat në zotërim të Cornelius Gurlitt në një databazë lostart.de. Pse tani pas dy vjetësh pasi u gjetën veprat në Mynih. Kemi të bëjmë me një taktikë vonimi? Jentsch: "Këtë pyetje