Rowling shkrimtarja që u pasurua nga Harry Potter

Kritikët letrarë kanë nisur të nxjerrin përshtypjet e tyre të para duke treguar atë që mendojnë për një libër që as nuk e kanë lexuar. Për të lexuar pak nga parathënia e “The casual vacancy” kalon nën masa të rrepta në zyrat e “Little Brown”. Shpejt e kupton që duhen më shumë dokumente për të lexuar disa rreshta, sesa për të blerë një shtëpi. Të bësh një intervistë me Rowling është më e vështirë se të takosh Mbretëreshën, megjithatë dihet se tashmë autorja është më e pasur edhe se vetë Madhëria e saj. Në 15 vitet e kaluara, që kur publikoi librin e saj të parë të “Harry Potter”, Rowling është bërë në të njëjtën kohë e famshme në të gjithë botën dhe ka ndryshuar krejtësisht. Zonja e kujdesshme me flokët e kuqe që kishte zakon të shkruante në baret e Leithit, pak nga pak u transformua në një bionde shumë elegante, enigmatike dhe me shumë vetëkontroll. Megjithatë, karakteri i saj nuk ka ndryshuar aspak. Është e qetë, e qeshur dhe shumë mikpritëse.  Madje bërtet aq shumë sa menaxheri i saj i kërkon të ulë zërin: Pse po flas me zë shumë të lartë?”, thotë ajo pa e vrarë shumë mendjen. “Ehh nuk mundem të flas me pasion dhe me zë të ulët njëkohësisht”. Kur i thotë se librat e saj pëlqehen shumë, ngre krahët lart nga gëzimi dhe përgjigjet: “O Zot! Jam kaq e lumtur! Është e mrekullueshme ta dish. Faleminderit vërtet. Më bëre shumë të lumtur!”. Kushdo që e sheh mund ta ngatërrojë me ndonjë shkrimtare fillestare që sapo ka takuar fansat e saj të parë. Në një farë kuptimi, është pikërisht kështu: Rowling ka shkruar shtatë librat e Harry Potter, ka shitur 450 milionë kopje në të gjithë botën, por romani i saj i parë për të rritur është ndryshe nga çdo pikëpamje, të paktën duke marrë parasysh vendin se nga është frymëzuar. “Natyrisht duhet të gjendesha në bordin e një mjeti transporti të çfarëdoshëm që të më vinte në mendje një ide e tillë”, tregon duke qeshur. Pasi frymëzimi për Harry Potter i erdhi kur ishte në tren, “kësaj here frymëzimi më erdhi në avion”. “Isha në avion dhe papritur mendova për zgjedhjet lokale. Pastaj pata një ndjesi shumë pozitive nga ato që e ndien që në fillim se mund të shkojnë mirë. Është si një lloj reaksioni kimik. Më kishte ndodhur me Harry Potter e më ndodhi sërish. E kështu e di që ideja do funksionojë”. Historia fillon me vdekjen e një këshilltari të kishës në qytezën e Pagford, e vendosur në të mrekullueshmin West Country. Barry ishte rritur në një lagje me ndërtime popullore në afërsi të Fields, një geto rurale ndaj të cilit shtresat e mesme të Pagford-it e kishin humbur durimin prej kohësh. Kryetari kishte vendosur se posti do t’i kalonte të birit, një avokat. Terri Weedon është një tjetër personazh interesant i librit. Ajo është një prostitutë, një viktimë e abuzimeve të vazhdueshme e vendosur për të qëndruar larg telasheve për të shmangur shërbimet sociale që duan t’i marrin djalin, Robbien, tre vjeç, për t’u kujdesur për të. Po metadoni është një zëvendësues i shtrenjtë i heroinës dhe gjithçka bie mbi vajzën e saj, Kristal, një adoleshente me probleme që në jetën e saj ka njohur vetëm një njeri që e ka ndihmuar, Barry, vdekja e të cilit mund ta çojë automatikisht në një rrugë të keqe. Kur në sajtin e internetit të kishës nisin të shfaqen mesazhe anonime që tregojnë për sekretet e banorëve të qytezës, Pagford zbulon se është një përzierje e frikshme paranojash, zemërimesh dhe tragjedish. Libri në mënyrë të pamëshirshme ironizon injorancën e elitës që gjithmonë pretendon se e di se çfarë është më e mirë për të tjerët. “Sa prej nesh janë me të vërtetë të aftë të shtrijnë mendimin e tyre përtej eksperiencës personale? Për të varfrit nuk diskutohet fare. Ideja është se bëhet fjalë për qenie njerëzore që ndodhen në atë gjendje për arsye të ndryshme. Të pasurit i trajtojnë me përçmim”. Krahasuar me shumë romane të tjerë britanik “The Casual Vacany” flet në mënyrë të detajuar për shtresat sociale. “Jemi një shoqëri snobësh. Borgjezia është shtresa që njoh më mirë. Klasa sociale ku ka më shumë arrogancë, dhe kjo e bën qesharake”, thotë Rowling. I shkruar nga shumë këndvështrime, romani i fton lexuesit të hyjnë brenda çdo perspektive,  ku logjika e brendshme e gjithsecilit ndihmon për të kuptuar atë që nga jashtë duket e pajustifikueshme. “Isha e ndërgjegjshme për faktin se një lexues mund të mendojë se jam përpjekur të tregoj njerëzit që më rrethojnë me personazhet e filmit, përfshi këtu edhe miqtë adoleshentë të sime bije”. “Në fakt, kam nxjerrë në pah miqtë e mi dhe jo ata të vajzës sime”, tregon. Rowling është rritur në rrethinat e “Forest of Dean”, në një komunitet jo shumë të ndryshëm nga Pagford. “Më kujtohet shumë mirë se çdo të thoshte të ishe një adoleshente. Ajo nuk ka qenë një fazë e lumtur e jetës sime. Në të vërtetë nuk do t’i rikthehesha adoleshencës për asgjë në botë”. Ndërsa shkruante librin e saj të parë të Harry Potter ishte në terapi. “M’u desh të rikthehesha kur jeta ime ndryshoi kaq papritur. Më shërbeu vërtet. Jam një mbështetëse e madhe e ndihmës terapeutike. Mua më bëri shumë mirë”. Shpëtimi tjetër erdhi nga bashkëshorti i dytë, Neil Murray, një mjek me të cilin u martua në vitin 2001 me të cilin pati dy fëmijë një djalë 9 vjeç dhe një vajzë 7. “Kur njoha Neil ishte njëlloj sikur ai njihte çdo pjesë timen. Ndryshoi jetën time. Para atij momenti isha e vetme me një fëmijë të vogël dhe gjithçka ishte më e vështirë”, tregon. Pasuria  e papritur nuk ishte për të motiv i një gëzimi të thjeshtë. “Askush nuk i mendon problemet që paratë sjellin me vete. I jam shumë mirënjohëse Zotit për gjithçka në jetë, dhe nuk dua që kjo të tingëllojë si ankesë, por po e përsëris që presioni që paratë të sjellin ndonjëherë është i jashtëzakonshëm. U ndjeva e detyruar të zgjidhja problemet e të gjithëve. 

Kërkesat ishin pafund ndërsa unë gjithmonë kisha frikë se mos nuk i bëja gjërat ashtu siç duheshin”. Por fama ka edhe avantazhet e saj. Njohja me Barak Obamën dhe me tekstshkruesin demokrat më të njohur në botë, Bob Shrum, kanë qenë dy nga episodet më të jashtëzakonshme të jetës së saj. Vetëm një herë u desh të maskohej për të dalë pa u njohur, por atëherë e bëri për të shkuar për të blerë fustanin e nuses. “Doja vetëm të martohesha me Neil pa shkaktuar shumë bujë”. Për më tepër tani nuk shqetësohet më nëse njerëzit nuk e shqiptojnë mirë emrin e saj. Por asaj i pëlqen shumë të shkruajë me inicialet JK dhe të jetë Jo në jetën e përditshme. “Pikërisht për rolin tim si Jo në shoqëri dhe si nënë kërkoj privatësi maksimale”. Librat policeskë janë kënaqësia e saj letrare e ndaluar: “Adhuroj një libër të bukur të Dorothy Sayers”. Më në fund, thotë, se bota e saj emotive është në sintoni me realitetin e jashtëm. “I bëj gjërat siç duhet dhe nuk shqetësohem për asgjë. Jam shkrimtarja më e lirë në botë. Kam punuar pesë vjet me radhë për këtë romanin e fundit dhe e bëra ashtu siç doja. E shkrova ashtu siç doja të shkruaja. Dhe më pëlqeu shumë”. Thotë se nuk i intereson se si do shkojnë shitjet e librit. “Nuk dua të tregohem e pasjellshme, por e ndiej veten shumë të shkëputur nga këto pritshmëri”. Ndoshta nuk i ka mbetur më asnjë ambicie tregtare. Po ashtu tregon se nuk ka shkruar kurrë duke menduar për kritikat. Për Rowling, fakti që shkroi një libër kaq ambicioz pa asnjë ambicie nuk është kontradiktë dhe as zgjedhje: “kisha nevojë të shkruaj këtë libër. Më pëlqen shumë, jam shumë krenare dhe është kjo ajo që ka rëndësi për mua”. Mori në konsideratë edhe idenë për ta shkruar me një pseudonim. “Pastaj mendoj se ishte më mirë kështu. Nëse do më thonë duhet të kishe vazhduar të shkruaje për fëmijë, mund ta pranoj. Por e sigurt është që do arrij të mbijetoj”. Kur e pyet se si është kaq e sigurt në ato që thotë përgjigjet: “Sepse unë nuk jam i njëjti person i disa viteve më parë. Kam ndryshuar. Tani mbi të gjitha jam më e lumtur”.

Etapat

Bibliografia - Rowling (Yate 1965) ishte krejtësisht e panjohur dhe e përhumbur para se të bëhej gruaja më e pasur e Mbretërisë së Bashkuar.

Librat - Pas tre refuzimeve editoriale Bloomsbury publikoi në 1997 “Harry Potter dhe guri filozofal”. Ky roman u pasua nga gjashtë të tjerë

Filmi - Sukses i madh në kinema. “Harry Potter”-i i fundit regjistroi rekord të ardhurash për shkak të shikueshmërisë absolute

Libri i ri – “The Casual Vacancy” është romani i parë për të rritur i autores J.K Rowling

 Paratë dhe terapia – Kur isha në punë për aventurat e Harry Potter-it isha në terapi. U ktheva kur jeta ime ndryshoi kaq papritur. Shpesh paratë sjellin me vete një presion dhe një tension të papërshkrueshëm

Frymëzimi - Dikur frymëzimi më erdhi teksa isha në tren. Në këtë rast kur isha në avion. Ishte si një lloj adrenaline

Adoleshenca - Më kujtohet mirë se ç’do të thotë të jesh adoleshente. Nuk ka qenë një fazë e lumtur e jetës sime. E kam urryer

Të varfrit - Për të varfrit askujt nuk i shkon në mendje. I trajtojnë me përçmim. Ndërsa të pasurit harrojnë se edhe ata janë qenie njerëzore

Borgjezia – Është shtresa që njoh më mirë. Klasa sociale ku ka më shumë arrogancë, dhe kjo e bën qesharake

Kritikët - Nuk kam shkruar kurrë duke menduar për kritikët. Dhe nuk i kam thënë kurrë vetes: Tani do tregoj se sa vlej

Shqip